Moederdag – een dag van liefde, verlies en belofte
Door Karin van Dreumel – ZON voor jou

Elke tweede zondag in mei eren we in Nederland het moederschap. Een dag van ontbijt op bed, kindertekeningen met kromme hartjes, zelfgeplukte bloemen en warme knuffels. Maar Moederdag is meer dan een viering – het is ook een dag die raakt. Een dag die stil maakt. Want waar liefde is, is soms ook gemis.

Moederdag begon als een initiatief van Anna Jarvis in de Verenigde Staten, ruim een eeuw geleden. Wat zij wilde, was simpel en krachtig: een dag waarop moeders oprechte erkenning krijgen voor hun onzichtbare werk, hun zorg, hun liefde. En dat mogen we nooit vergeten – juist nu niet, nu we in een tijd leven waarin alles snel moet en veel vanzelfsprekend lijkt.

Moeders in cijfers en verhalen

In Nederland zijn er ruim 4,3 miljoen moeders. Elk jaar worden er ongeveer 165.000 baby’s geboren, waarvan een paar duizend in onze eigen regio, de Achterhoek. Maar achter elk cijfer schuilt een verhaal. Een geboorte vol vreugde. Een eerste Moederdag met een kindje op je borst. Maar ook een lege wieg. Of een wens die nog niet vervuld is.

Want Moederdag kan ook schrijnen. Voor vrouwen bij wie de zwangerschap uitblijft, jaar na jaar. Voor moeders die hun kind hebben verloren – of andersom. Voor wie een ingewikkelde relatie heeft met haar moeder, of haar al moest loslaten. Voor vrouwen die moeder zijn, maar vandaag hun kinderen niet zien – door co-ouderschap, afstand of onbegrip. Moederdag is geen universeel geluk. Maar het is wel een universele waarheid: moederschap doet ertoe.

Moederdag is een cadeau – niet in dozen, maar in erkenning

Moeder zijn is geen rol, het is een levenslange verbintenis. Of je kind nu aan je borst hangt, op kamers woont of alleen nog in je hart leeft – het moederschap vraagt oneindig veel. Daarom verdient het gevierd te worden. Met liefde, met tijd, met het uitspreken van woorden die vaak onuitgesproken blijven: “Ik zie je. En ik dank je.”

Bij ZON voor jou zetten wij moeders en vrouwen in hun kracht. Dat doen we elke dag, met zachtheid, openheid en nuchterheid. In massages, gesprekken, yoga of gewoon in een luisterend oor. We staan stil waar het leven vaak door dendert. Juist daarom starten we met dit artikel een reeks persoonlijke verhalen. Omdat moederschap alles is: krachtig én kwetsbaar, zichtbaar én stil.

 

Persoonlijk slot van Karin

Mijn eerste Moederdag als alleenstaande moeder was in 2017. Het was niet “mijn weekend”, dus ik had me erbij neergelegd. Dat leek sterk, volwassen. Maar het was het stomste wat ik kon doen. Want die dag voelde ik een eenzaamheid die ik nooit eerder had gevoeld. Ik was verdrietig, alleen – en moeder. Later die middag kwamen de meisjes toch thuis. We keken elkaar aan en wisten het meteen: dit nooit meer. Samen met hun vader – vers gescheiden, maar verbonden in ons ouderschap – spraken we af: op Moederdag slapen ze altijd bij mij.

In 2018 brak de zon weer door. De meisjes waren thuis. We stonden samen op. De deurbel, Ellen (toen nog mijn buurvrouw) stond daar met een grote bos bloemen. Bloemen uit Amerika. Mijn nieuwe partner – die daar toen voor zijn werk was, en de meisjes nog niet kende – had ze laten bezorgen. Zijn woorden zal ik nooit vergeten: “Ik denk dat jij dit verdient.”

Deze dag is geen kleinigheid. Het is een symbool. Een herinnering. Een kans. Laten we Moederdag omarmen – in vreugde, in gemis, in verbinding.

Liefs,
Karin